0416 Part 2

Alem-i Fani misafiriz gidicez yani Ne kadar zor olsada yaşam ruh fani Gül bari derler inan ama yok halim Aydınlığımda karanlıktır yanan mum kafi Nitekim, Güzel değil hayat bi kor pençe Üzer beni senden kalan kader bu son perde Muson bağlı gökte elim yüzüm şuan yerde Şifa arar kalbim doğru yalan hayır şerde Kan akar kollarımdan attığımda her adımda Baktığım hep yadırgar, sendelerim yolumdan Bana bi yardım edin yoksa düşerim yolum dar Sus be aptal kim tutar senin o kırık kolundan Bu senin sonun bak, bende meyvenim darağacı Kalbim çakıltaşı kanar kaşım ve bekler son anı Hayat ikiye bölünmüş ölüm kalım ve gelir yol ağzı Seçim yapmak çok kolay, Tanrım beni al artık Nakarat Kesitsiz yaşadım herşeyi umut bahçemde sarılı gerçeği bilemedim Tanrımdan olmamasını diledim Ben yazarım sen bozarsın yine sonunda tek kalansın Ama hayır gelip geçer bu nafile acılar Nakarat Artık olan biteni anlatmam zor yarim İstanbul çekilmez çile kurak beton dost hain Yol tahin edip gitmem gerek fakat kör talih Kardeşimdir durmamı sağlayan bu hayattaki tek fail Saat 0416 derim neolur sen geri gel Elimi tut dizlerine çöküp ağlıyım ben yeniden Korkma sakın geçmiş olmaz asla dilim kelimem Görme diye sakladığın yüzüğümü ya at yada geri ver Yürüdüğüm her sokakta uğultu kaplı kimsesiz Sen varken küçük çocuk ağaç yaprak ve kuş sesi Terkedip çekip gitmek belki sana haz verir lakin Yaptıklarını duydukça küfür etmek bile az gelir Bir yıl geçsede aradan seni kağıtlara resmedişim Devam ederken durup derim başkasını sevmelisin Hep aynı serzenişim Sen gelmedikçe zorlaşır kör bıçağı zapt edişim