Bilemem

yüzün ettiğim tüm yeminleri çürüttü umutları derdimle, derdi senle büyüttüm adın her nefeste öncekinden büyüktü bana inan sende yeri yoktu dürüstüm o kadar derindeyim yetişemez ellerimiz olanlar değiştirdi hayatımın seyirini şarkılar alsaydı saçlarının rengini o zaman anlardım yaptığıma değdiğini bu filmi kim yazdı hep kötüyü oynadın sen dışında kimse beni ben yerine koymadı tenin okyanus, ortasında sandalım ben acıya doymadım da, sen hiç bişey duymadın aklım aldığına şükredecek haldeyim hayatın düşüncesiz darbeleri kalbemi varım gibi davranın ve yokluğumu kaybedin yokluğunu kazandım da, varlığını kaybettim ------------------------------------ Batsın ! Bilemem, rüzgarınla karanlığa tebessüm edemem Dönemem, bir yolu bulunur bununda elbet... ------------------------------------ mutluluk trenlerinde sen vardın ben gittiğin o yol boyunca raydaydım ömrüm umut pastasında en küçük paydaydı bana sen değilde istanbul aynaydı bi milyar insan olsa anlatamam derdimi binlerce dilden önce duysaydım kendimi yüzlerce şiir değil evim yerin en dibi kelime haznemde karşılığın yok senin neyin anlamında arıyoduk sevgiyi kalbim; aklımın hudutlarından oldu firari zaman benden hızlı sana, tarihler miladi bu benim iyi halim, kötüsüde var yani güneş kadar sıcaktın, benim gibi sakin bozuldu herşeyim, hayattı katilim deniz kadar güçlüydüm, rüzgar velakin yokluğunla yaşlanmak öyle bir bela ki --------------------------------------------- Çok çaresiz, akılsız bu başım Geriye kalan ne varsa, Batsın ! (x2) Bilemem, rüzgarınla karanlığa tebessüm edemem Dönemem, bir yolu bulunur bununda elbet...