LEŞ

Bunaldım korkarak yaşamaktan Nedense anlamazlar Sağım solum düşman hepsi Üstümde tüm bakışlar Masada dağıtır eller Karılır tüm kartlar Namluda tek bir kelime Konuşsam patlayacak Bu bir oyun Ali Cengiz Onlarsa çantada keklik Ararlar arada denklik Sanarlar farkımız yok hiç Kırarım kafayı tek tip Olmadan zirveye çektik Bayrağı şimdiyse tekim Yalnızlık veriyor keyif Üst üste geliyor hepsi Giderek tükenir Neslim Önüne geçemem nefsin Gülerek diyorlar pes mi Müzik değil bu bir devrim Bu yüzden bu işi sevdim Ne gördüysem onu ettim Başından beri hep tektim Elimde çakmak yak dedim bunları bir Çok bunaldım iki Sabrım yok ki hiç Sineye çektim üç Geçmişe gömdüm dört Kalbimi söktüm beş Ama sonuç yine leş LEŞ Kendime gelemem yok hiç halim Yardım etse bari Birimiz kalk be abi Demiyor bilmem sanki Yapmadım kaç yıl tatil kafamı gömdüm işler Baki Aradım yolumu buradan çıkmanın Dediler bekle daha değil Sokakta uzattım elimi Yükselen rüzgâra tenimi Kapattım herkese kalbimi Oldum ben kendimin sahibi Yalnızlık bence de çok iyi Çünkü zor güvenmek yeminim Vardı ve unutmam geçmişi Yaşarım kaçarak ne iyi Elimde çakmak yak dedim bunları bir Çok bunaldım iki Sabrım yok ki hiç Sineye çektim üç Geçmişe gömdüm dört Kalbimi söktüm beş Ama sonuç yine leş LEŞ