Hiçbir Şeydik

Arkama çok bakmam, sadece bazen Normalde gözümü kutup yıldızından indirmem Ama unuttuklarım şehri'nden Çıkıp geldin geçen yeniden İlerlemeye çalıştıkça ben Tutup çektin, dedin Senden vazgeçemem Aklım yerden metrelerce havada Seni düşlemekten Hiçbir şeydik zamanında seninle Tüm buluşmalarımıza kendi kendime Gittim, oturdum, sıkıldım, eve geldim Çünkü hiçbir şeydik seninle Ses geliyor eskimiş hayallerim müzesi'nden Her duvarından, her köşesinden "Bu hale nasıl geldim?" diyemeden Çıkarsın tablolarımızın birinden Ve başlar canlanmaya Anılar seni ilk gördüğüm günden Yakındık denizle sahilden Ve fazlası olmaya bir histen Hiçbir şeydik zamanında seninle Tüm buluşmalarımıza kendi kendime Gittim, oturdum, sıkıldım, eve geldim Çünkü hiçbir şeydik seninle Ses tonunu ya da bana taktığın adı Dün fark ettim artık hatırlayamadığımı Ya da bunların hepsi kafamdaydı Çünkü biz hiçbir şeydik Hiçbir şeydik zamanında seninle Tüm buluşmalarımıza kendi kendime Gittim, oturdum, sıkıldım, eve geldim Çünkü hiçbir şeydik seninle