Küçələrdə

Gecə saat dörddəyəm və dumanlı tüm başlar Küçələrdə yatıram tək X öldüyü yaşda Nə qədər pis olarsa bu insanlar Yoldaşlar səhv edib gözümdən də töküldü tüm yaşlar İsti bir yeməyim vardı, bu soyuqda soyudu Dünya qədər param vardı, dilənçilər soydu Yox olmağa gərək varmı, yox oldu tüm oynum da Acından ağlıyarkən mən bir yanımda toydu Bezdim artıq önyarğıyla dolu insan baxışından Bir-biriylə dava edib, toxluq üçün yarışından Sağ tərəfdə dava edən iki nəfəri görən biri Qışqırırdı üzlərinə: yetər artıq barışın lan! Əlli metr gedəndə gördüm qabağıma gələnləri Utandım mən, əlim üzümdə bilmədim ki neyləyərik Hər tərəfdə cavan qızlar satırlar o bədənləri Yanlarında oğlanlar unudur pis xatirəni Gecə axırdı üzümdən soyuqda axan tər kimi Danışacaq bi’ adam yoxdu ətrafımda dərdimi Ay işığı işıq tuturdu mənim qara yollarıma Yalın ayağıma baxıb addımlayırdım mən səbr edib Maşınlar da getmir artıq qar yağanda sakit olur Səssizliyin himninə indi qarğalar daxil olur Yolumu gedərkən qarşıma çıxan yaşlı bir dayı Arxamca qışqırırdı ki, Tanrı indi kafir olub Ara küçəyə dönən kimi boz şəhərim dəyişdi Altı nəfər dayanıb bir oğlanın üstünə girişdi Qaçdım telefon butkasına zəng elə polisi Polis mənə neyniyirsən o saatda sən, nə işdi Dedi və getdim, hər şey oldu da bitdi Cavanın fəryadları boz küçələrdə itdi Mən istəyirdim ki kömək edim oğlana Amma mən ora gedənə qədər artıq iş işdən də keçdi