Kavgam 4

İnanmakta geç kaybetmekte çabuktum. Ben ayağa kalkmak istedikçe zamanı unuttum. Nedenler aramayan sessiz bi çocuktum. Hayatım yoluna girdi derken liseden kovuldum. Kan kırmızı gökyüzünde yaşayıp yaz akşamları O zaman anlarsın aynalardan kaçmak nasıl? Nasılmış hayatına şekil veren yalanlar? 20lik bi paketten geriye kalanlarla (kalanlarla) Gecenin sessizliği tokatlarken satırlarımı Bugün vardığımız yer gözümü korkutuyor. Sarhoş sayfalarıma kustururken kalemi Radyonun hışırtısı kulaklarımı tırmalıyor. Yıldızlar dökülmüştü gökyüzünden parkeme Derin bi nefes aldım beynimde zelzere Karanlık bi yokuştasın yokuşun en başında. Gençliğimi düşürdüğüm kaldırımın taşında! Neden konuşur anlamam tam susmalıyken zaman neden? İçince ayık gezip içmeyince güzel kafam (güzel kafam). Rutubeti soluyoken, odamın karanlığında ciğerlerimi boğuyoken. Sabah olmak üzere ben yatakta değilim Elimde sigara var masamda kibrit gülmek Ödediğin bedel için elimdeki tek nakit Bi 14lü bulmak için bi hayli geç vakit (geç vakit) Sayfalarca yazsamda Kinimi kusmak için şarabım var dolapta (dolapta) Sanırım anlamıyorum; Hayatın aldıklarını verdiklerine saymıyorum (saymıyorum). Sormak istemiyorum artık; Sayfalarca yazsamda hırsımı alamıyorum Kendimden kaçsamda aynalardan kaçamıyorum Penceremi açmazsam odamda daralıyorum. Bugünde görmez inan bugünde ölmez inanç Dünümde kör bi bıçak ben yarınlar doğruyorum Bi dumanla belirirken çocukluğun resmi Aynı dumanı ciğere çekip ben ciğerlerimi boğuyorum Gözlerini kapat kadın! Yalanlardan arın Sade beyaz tenli ufkuna ben manzaramı doluyorum Bu kadar saçmalıklar içindeyiz Bu kadar sikik bi sistemde sayfalarıma doluyorum Ne kadar masum olabilir hayat Işıklarda cam silen bi çocuk nefes nefese koşuyodur Peşinde zabıta halden anlamaz çünkü 20 bin lira verip oğlu özel kolejde okuyodur. Çocukluğuna veda edip 19da sendelersin Yirminde öldüğünü ellinde farkedersin Yaşamak adına nefes alıp vermek Sigara dumanında gizli yalan ve gerçek!