Kavgam 6

Verse 1: Bir kadın düşün. Göz altları yorgun Bilinç altının en altında gözleri dolsun Elinde sıgara. Ayakları bitkin Hala nefes alıyorken içinde. Düşlemeyi kestin. Bi zaman düşün. Gök yüzünün gürlediği Bi evsizin sokakta sıcak bi ev düşlediği. Bi zaman düşün. Gözlerinin görmediği yada Yetimhanenin camında ölmeyi beklediğini. Bir zaman düşün paranın olmadığı ve Miğdenin açlıktan hayallerini zorladığı. Bir baba düşün küçük çocuğunu kaybeden Ve savaşta esir düşüp kurşun yerken enseden. Yaşamak istiyorum düşünmeden sonrasını. Bekliyorum.. Güneşin doğmasını. Bilinç altının. Hakkımda sorular sormasını Yalanlardan bahset ona..gerçekler ağır çünkü. Nakarat: Bir kuytu bulur ve orda yalnız ölür duygular İnan hiç birşeyden haz almıyorum İçimde aynı duygular. Bana vurulmayı öğret alnımın tam çatından Ölmek gibi rüyalarda kabusların katından. Verse 2: Kabuslardan kaçarken rüyalarda kaybolursun. Uyanmak isterken kendini zor bulursun. Ayakta zor durursun. Sabaha karşı beşte Uyanıp tetiğe basmamak için kendini durdurursun. Hala aynı yerdeyim ben bir bankta sabahlayıp. Şaraba anlam katan duygularımı karalayıp. Sayfalardan uçak yaptım gök yüzünün mavisine. İnancımda kalmadı soktuğumun takvimine. Bir günlük yaşıcak bu umutların kozada. Gençliğinle ölür gider hayallerin kovada. Bir okul çıkışı bi cıgara döndürdün. İzin vermedin yaşasın hayallerini öldürdün. Hatırla eskileri. Tozlu fotoğraf albümünü. Çıkarıp dolaptan yakıp bi sıgara.. Düşün. Düşündükçe eksilirsin. Düşün. Düşündükçe eksi bir. Nakarat: Bir kuytu bulur ve orda yalnız ölür duygular İnan hiç birşeyden haz almıyorum İçimde aynı duygular. Bana vurulmayı öğret alnımın tam çatından Ölmek gibi rüyalarda kabusların katından.