Ne Çare

Çukurda değil ayaktayız, sokakta kan var aklımızda kalan fazla şey yok haklısın, biz hep rahattayız kış örütüsüyle kaplanınca caddeler, sıcaktayız donarken onca insan, keyfimizdeyiz hayattayız yanımda kal dedikçe uzaklaşan bir ömür ve kimsesizliğiyle baş başa kırık gönül kim bilir nasıldı gerçek hayatı Bir evlat kadar yakındı yatağını paylaştığı onlarca martı sırrı geceye saklayan derinde kim bilir neler var akmayan bi göz yaşında çağlayan ay ışığında parlayan o sessizlikte patlayan kim olduğunu açıklayan bir umudu var batmayan kadere doğru gün sayan Zor olduğunu düşündükçe bize gelir en zor, oturup şükrettiğini düşünürsen dize gelir insan sonunda kaybettiğini düşünüp de isyan edersen yanında hırsın kalır anca kendine üzülürsen Uzaktan eser düşman korkutmaz anca gürler Sonunda kaybedersen üzülme hepsi bir ders Sırtında varsa fazla yük ne çare yürür gidersin yanında varsa dostun gelir güneşli günler Haklılıkla öyle meşgul etmiş insan kendini ki farklılığını ispat etmek isteyenler her yerde sakladığımız bir çok şey her neyse zora girince dökülecekti ağızlardan nerdeyse her kimse 'karmaşayla çözülsün bırak” diyen ve benle benim aramda büyük problem var zanneden zora değince bir tokat yer evet Aykız, Ayben'den, Bir çok sefer sakinleşti Aykız benim sayemde Yalan yanlış söylenen bir şarkı gibiyiz unutulan ve bazen el değince toparlanır önce dağıtılan yok yere çok göz yaşı var gereksizce akıtılan, dile gelince zorlayan çok cümleler vardı yutulan Sorun değil kimi zaman bir dert gelir ve kapı çalar, kendinle kaldığındaysa sessizliğin günü boğar hatırana döndüğünde her yerini bir anı sarar gülüp geçtiğinde gecen biter yeni bi gün doğar Uzaktan eser düşman korkutmaz anca gürler Sonunda kaybedersen üzülme hepsi bir ders Sırtında varsa fazla yük ne çare yürür gidersin yanında varsa dostun gelir güneşli günler