Yeniden

Ölümü görmek istiyo her insan Küsmeden dostça devam etmek belki doğru, belki yanlış Kimine göre hayat kalmış hep olduğu yerde Soluk soluğa bu kavgan kimle? Merhamet hep sayar olduğu yerde Kimine göre sûlh geliyo en önde Kimine göre vicdan kayıp bi yerde Vakit geçer, insan öyle boş Gözde yaş durmuyo, göğsüne bastı taş Kimi istiyo durmadan savaş İnsan dediğinin ömrü çok yavaş Hızlı gidiyo bazen arkadaşlar Herkesin arasında bir yarış var İki yüzlü ki çoğu güçlü duruş O ki acıyı gümüş tepsiye koymuşlar Yalanlarla Herkesi kandırıyorlar Bu oyunlar, hem hayatın içinden, hem rüya gibi yalan Ölümü tanıyo onlarca insan Buz gibi bi gecede yalnız evinde Sokağı biliyo çocuklar Kimsesiz onlar Yardıma aç, hayat zorlar Yerine koymak ister her insan Kaybolan her anı, geçen her yılı Sadece düşünsen tek bi an bile Soluk soluğa bu kavgan kimle e-ey? 'Ben bilirim!” diyen kimse yok ki Bi ümit uğuruna boğuluyodu çocuklar Bombaya hedef oluyo bak umutlar Özgür değiliz; hep kara bulutlar Kapalı kapılar ardına saklanıp gördüğün herkesi yine kandırıyorlar Dil bile bile susuyoruz hepimiz, yine onlar herkese yalan söylüyorlar