Giz

Beni bu kalabalıkta tanı, her nefes bir anı, Geçmişinden arın, yoksa, geçmiş alır intıkamı. Birbirimize o denli zıt gitmişiz ki, zamanla, geçmişiz zamanı. Ne doğrular var ama sabrımın zulası, dilsiz Hırs dürüstlüğünü tavlar senden, senden habersiz. Her gün daha çok kaybetmek yersiz Sırf yalnızlığa içenin evinden gökyüzüne değer sis. Bazen uzansan değersin, hayal ettiğine Peki dokunmak ister misin ki hayalet diye bildiğine ? Saklan, kaderin devam et dediğinde, Buluşalım çiğnenen yasakların, ayak izlerinde. Çünkü aynı kafiledeyiz, ama ilerlemiyoruz. Tek badire yolun çok uzun ve dik bi yokuş oluşu Asıl soru şu her satır yokoluşu anlatırken Kanatlarım özgürlüğe nasıl kavuşur ? Ben aynı yerdeyim fakat bu ilk veda değil. Benim cinayetimin yangını ateşsiz ve sessiz. Bu cinayetin kasedini hergün, tekrar izledim, Sonunu bilmiyormuşçasına meraklı, nefessiz. Ben aynı yerdeyim fakat bu aynı ben değil. Gurur denen uçsuz bucaksız bir çöl arazideyim. Bizi, gömdüğün yer mazi değil, toprak Buna ne ben, ne kader, zerre razı değil. Bir gün pencerenin manzarasını çalar İhtiyarlık denen şey, Benim peşimi bıraktı, sana yetişemediğimi görünce Aslında konu senken dilim ters kelepçe Bu yüzden yazmayı yazdı beynim, ruh reçeteme. Neticesinde ölüm olan bir zafer, arzum Hangimiz temelliyiz, gönlümüz dünyada mahsur. İnan bir kereye mahsus ölüm ihanetten masum Tek bir kelebeğin sırtında tüm geleceğimi gezdim, bu giz Plan değişti ben değiştim İlk başta beyazdı yalanlar zamanla pembeleşti Asıl şaşırtan gölgeme yön veren ışığın geçtiği, Hiçbir karanlıkta, tek bir izine rastlamadı gençliğim. İntikamı sabra dönüştüren bir büyücüyüm Yine de sensizliği yok etmeye yetmiyor gücüm. Sensizliği yok etmeye yetmese de gücüm, dedim ya intikamı sabra dönüştüren bir büyücüyüm.