Işık

Kader ne isterse onu yaşamak zorunda mıyız acaba? Azrail peşine düştüyse hiçbir canlı kaçamaz Ben hiç kaçmayıp ölümle alay ediyorken Neden benden önce kardeşime geldi lanet olasıca sıra? Ölümü ben kadar arzulayan hiçbir insan olamaz. Ama biliyorum kimse aradığını aradığı yerde bulamaz Ben her kapının aralığından onu beklerken Neden o bir rüyama misafir olup bir saniye duramaz? Aşkı bulamıyorsan arama, Ben aklımı bunla yoramam. Çünkü aşk treni ne kadar konforlu olsa da Seni ebedi çaresizlik kentine götürüp indirene kadar vermiyor mola Bunlar ERDİ'nin bende açtığı yaranın izleri Tedavi istemiyorum zira; o yara benim her şeyim. Hiçbir canlı başaramaz onu içimde eksiltmeyi Çünkü canlı kalamaz eğer düşünürse dahi böyle bir şeyi. Bu başımdaki duman değil, hasretin efkârı. Aşk sarayında vezir öldürmemeli hünkârı. Bir tane atlı çalışan adam çıkıp söylesin Aşka sövmeyip ona tapmak mı akıl kârı? Kalbim artık beklemiyor onun gelmesini Aşk herkesin gördüğünü aşığının görememesidir. Altı yırtık insanların kardeşlik sepetini Aşk onun sana hediye alması değil, gülümsemesidir. O hediyeyi alan bi kardeşim nasılsa Senin içinde ölmüşken nefes almam ne kadar saçma Ona her aşkım deyişin yükümü ağırlatsa da Son nefesime dek kovalayacağım artık boşuna kaçma. Aşk en müthiş uyuşturucudur ama tehlikeli Karar gününü yaklaştırıyor ölüm mahkemenin Diyorsan eğer aşk için ölmekte tehlike mi? Onu bir kardeşinle el ele görmek kaça katlıyor tehlikeyi? Sen sağır olana kadar bu çığlıkları kesmem, sen benim rüzgarımsın bi başkasına esme Benim için içinde kin yerine başka bir şey besle Büyüt onu ve doğduğunda oğlum diye seslen.(x2) Ne bi ip var üstünde olduğum ne de bir köprü Sana kavuşma çabası yüzünden yanan aşığın öldü Artık ikinci bir ruhun yok hayatta Git kendine yeni bir aşık bul ve yalanlarına törpü. O başka birinin hayallerini tamamlayan olsun Yine de düşlediğim hiçbir hayal tamamlanmaz onsuz Ben başkasına aşkım dediğin depremin enkazıyım ve sabrın sonu selametse benim sabrım sonsuz. İhanet en çabuk pişen yemektir, lezizdir. Açlıktan ölmediysen ruhunu elden ele gezdir. Aşkın ispatı için ölmek gerekiyorsa; aşk insana çölde olta kadar gereksizdir. Denizlerin kuruyup, güneşin üşüttüğü hatta gecelerin aydınlık olup, karın terlettiği Benim sen elde ettiğim güne kadar Kıyamet kopana kadar benim olmayı istemen tek isteğim. Sen sağır olana kadar bu çığlıkları kesmem, Sen benim rüzgarımsın bir başkasına esme Benim için içinde kin yerine başka bir şey besle Büyüt onu ve doğduğunda oğlum diye seslen. (x2) Beni derdime emanet edip, bırakın bi başıma Cümle alem eş değerdir gözünün bir yaşına Cennette olduğunu bilmesem; Dünya her gün yeniden inşa olup yıkılır şu başıma. Er ya da geç kavuşacağız Bir mermi seni öldüremez be kardeşim Uyan ve kalk, Gül ki dün geceler aydınlığa ersin Melekler ölmez aslında.