Kabus

Doksan dokuz depremi, sehrimizde sarsıntı Yirmi bin kayıp verdik kalbimiz sarsıldı. Unutmadık hiç bir zaman unutmayacağız onları, Allah rahmet eylesin ve bir olsun yolları. Herşeye rağmen bırakmaz İzmit'in insanları, Tribünde görürsünüz yeşil ve siyahları. Tek vücut Kocaeli ve diktir başlarıi Hodri Meydan bağırır ve çatıktır kaşları. Zamanında üç büyük devirdik, yine deviririz Takımımızı desteklemek, bizim görevimiz Sokakta oynasan, kaldırımda destekleriz. Bazılarına koymuş Arsenal'i yenişimiz. Evet şimdi gidebilirsiniz izin verdik. Dikkat edin bilader biz geri geldik! Zamanında bizi koparanların ellerine verdik. Taner Güller'in golü misali ağları deldik. Kafamda dört bir kafamda dört bir Kafamda kırk bir kafamda kırk bir Kafamda dört bir kafamda dört bir Kafamda kırk bir ve burası kırk bir Ne olursa olsun geleceğimiz aydınlık. Zorluklara karşı hep birlikte yeniden kalkındık. Son dakka olsa dahi, sonuna kadar saldırdık Biz bu azimle kupaları, anlımızla kaldırdık. Bize inanmayan parmaklarını ısırır. Hodri Meydan yeri geldiğinde çıkışta kıstırır. Kayhan'ın aslanlarıyla formalar ıslanır. Nasıl olduğumuzu isteyen istediğine sorsun. Gönlünüz şampiyonluk kelamlarıyla dolsun. Ve her daim yanımızda olan, Antalya. Taraftarlarınıza buradan selam olsun. Bizim sevdamız altmış altıda doğdu. Bugüne kadar tamı tamına kırk sekiz yıl oldu. Doksan dokuzdan sonra güneş gibi doğdu. Kimilerine kabus olduğumuz evet doğru. Kafamda dört bir kafamda dört bir Kafamda kırk bir kafamda kırk bir Kafamda dört bir kafamda dört bir Kafamda kırk bir ve burası kırk bir