Beyaz 2

Beyaz parmak uçlarımda hisli doku Elimi uzattım bir defacık olsa dokun Kokun üstüme sindiğinden beri ben seninle doğdum Belki bu yüzden artık yokum Battık en sonunda en dibe birden bire dumandan günün saniyesini bilmem bile Bilmen gereken şey sadece sevdiğim bunları yazan benim yazdıransa sen değil Ve silmem yine göz yaşımı kağıtlara yeter Hüseyin artık geçmişini sayıklama ama kusura bakma yaptıkların ağır geldi sen değilim ben yoksa başkasına karım derdim Yani alın derdi avucumdan sinsice takılıyorum her gece babamdan gizlice bitmemiş bir masalın kahramanı beyaz ömür onun ölüm sonum yavaşca bunları izlicez Yol yakınken dönmek gerek her şeye en baştan başlamak bazen en iyisi dertten kaçmamak bu nefesi seninle almamak isterdim Ellerim pislendi gözyaşlarımı bardakda biriktirip hislendim dalıp boğuldum öldü umudum ben senin değil onundum Özlemiştir belki beni kalp ısrarı sürdür ve derki derim hayır elim bunu kabullenmez yaram derin gözyaşımın dalgasında battı gemim. Kalbim senin şüphen olmasın karım dediğim kadın bir başkasıyla olmasın istemem odama mutluluk hiç doğmasın kimse nasılsın kardeş diye sormasın halim belli çünkü harebe gibiyim sıkıldıysan eğer haber ver gideyim sevmediğini söyle bari onu bileyim mutlu olman tek isteğim belki de dileğim .. hayatsa başka biri yazmayı bırakır her şiirde aşkla elim şimdilik hoşça kal senden tek isteğim ayazın ortasında solarsın açma emi. Yol yakınken dönmek gerek her şeye en baştan başlamak bazen en iyisi dertten kaçmamak bu nefesi seninle almamak isterdim Ellerim pislendi gözyaşlarımı bardakda biriktirip hislendim dalıp boğuldum öldü umudum ben senin değil onundum