Vedalar

Yol benimdi kimle yürüdüm kim kaldı kim gitti Kim sürdü beni bu yola arkamdan itip gitti Yürüdüm bilinmezdi kendi yolumu öğrendim Zaman zaman kayboldum etkenler güzeldi Güzel anılar biriktirdim hatırlamak keyifli ve Bazı şeyler var ki hala bulandırır midemi Düşünme kes at dedim bunun için gelmedin Desem de kafi değil zamanı yitirdim İçimde bir boşluk ve hep bir yarım kalmışlık Vedası eskimemiş insanlara dargındım Gidenlerin kalanlara tesellisi yalnızlık Boş bir kağıt gibiydi ve mürekkebe batırdım Son verme vakti artık önümde bir hayat var Hedefim ve ödemem gereken faturalar Beklerken geçmişte daha fazla yaşayamam Bu yüzden de nokta koymam gerekiyor elveda Nokta koydum sonlara bitmeyen vedalara İçimdeki boşluğa bir gül bıraktım solmayan Yeni bir gün kapımda unut geçmişi hatırlama Çünkü ben başaracağım yazıyor duvarımda Çünkü ben başaracağım yazıyor duvarımda Yazıp çizip bozuyorum bekliyorken hasımlar Tırmanırken gökyüzünde benim olan yıldıza Şimşekler çaktırıyor üstte kara bulutlar Arkama yaslanmam bunun için zaman dar İstemiyorum emeklilik hayaliyle yaşlanmak Zaten ömrümün yarısı geçmişken kaçmakla Beni dipte bulamayacak geriye kalanlar Geriye kalanlar uzakta olanlar Kafamda ezgiler var hangisiyle aldanmam Hangisiyle savaşım ve hangisiyle yaşanmaz Hangi yarın bugünleri dünlerden kurtaracak Barış için savaşlar benim için yarınlar Güçlü olman için belki savrulduğun fırtına Demir atmış gemi bile denizin ortasında İyi kötü sallanıyor rüzgarın dokunmasıyla Nokta koydum sonlara bitmeyen vedalara İçimdeki boşluğa bir gül bıraktım solmayan Yeni bir gün kapımda unut geçmişi hatırlama Çünkü ben başaracağım yazıyor duvarımda