İzin vermem artık

Kara bi' gecenin şafağında buldum seni Yaşama çok uzak Ölüme çok yakın Çoktan kararını vermiş gibiydin Öyle bi sigara yaktın ki Ben de yandım seninle İçine çektin beni de Geceye üfledin bizi Sigara dumanının izi Uzandı sonsuza Yankılandı sessizce Neden hayat bencilce Üzdü seni İzin vermem artık Üzemez kimse seni Güzelim İzin vermem artık Üzemez kimse seni Güzelim Aklım hiç almıyor Seni nasıl üzebilir ki bir insan (Nasıl?) Dışardan gören Bi melek bu derken Söyle kim bu hale getirdi seni? Gözlerime baktığın o ilk an yok mu Ah o ilk an Kıyamet gibiydi Sonra döküldün bana Kahroldu kainat Ağladı tüm yıldızlar (Yıldızlar) Melekler ağıt yaktı Gelmişken veda vakti Kaldın benimle İzin vermem artık Üzemez kimse seni Güzelim İzin vermem artık Üzemez kimse seni Güzelim Hadi sarıl bana Hadi sarıl bana Hadi sarıl bana Hadi sarıl bana Sımsıkı sarıl bana Kollarımın arasında sığın bana Seni koruyacağım bundan sonra Sımsıkı sarıl bana Kollarımın arasında sığın bana Seni koruyacağım bundan sonra İzin vermem artık Üzemez kimse seni Güzelim İzin vermem artık Üzemez kimse seni Güzelim