Gwiazdy

Gwiazdy moje, gwiazdy złote Opowiedzcie mi mój los Dam wam za to monet kopę Niech wasz wieszczy zabrzmi głos Tak więc gwiazdy przemówiły Za dukatów złotych garść Ścieżki losu ujawniły I odpowiedziały tak Ten mężczyzna, z którym chodzisz Niefortunny nosi znak Bólem go naznaczył Jowisz Rzuć go, lepiej będzie tak Więc rzuciła go dziewczyna Wyprosiła wprost za drzwi Już nie boi się Jowisza A nocami sama śpi Gwiazdy moje, gwiazdy jasne Choć was niemal co dzień słucham Czemu pusto jest i strasznie I usycha moja dusza? Ale nad nią czarne niebo Nad nią tylko cisza głucha I w tej czerni nad jej głową Nikt dziewczyny już nie słucha Gwiazdy moje, gwiazdy złote Czy wy znacie ludzkie sprawy? Czy krążycie nad głowami Dla zabawy, dla zabawy?