Hep Aynı 2

Gri bir sabaha uyandım Ertelemedim Kaçmadım Bu sefer sonra yok Yalnız yazdım Hep çamaşırlar birikti Günlerce yıkamadım Nasıl oluyor Yüzlerce kilometre öteden dokunuyorsun bana En karışık yazıların arasından bile okunuyorsun ama Hep aynı Hep aynı Ezdim bu sokağın tüm taşlarını Gezdim karanlık sokaklarında Parçaladım dizlerimi bu kentin ayazında Verdim tüm paramı mendil satan bir çocuğa Yenilmekten her zaman nefret ettim Yenmek hiç mi hiç mutlu etmedi Hep aynı Hep aynı Amaç en ucuza mal edip satmaksa Unuturum o zaman her şeyi Çare her şeyi yakıp yıkmaksa Kapattığım defteri pencereden bir rüzgar yanlışlıkla açtıysa Ne yaparsam yapayım yorgun hissediyorum Bir yere gitme ama burada olmanı da istemiyorum Hep aynı Hep aynı