Unuttunmu (Gülüşü Yeter Dediğim İnsan)

Gülüşü yeter dediğim insan benden şimdi çok uzakta Fazla dozda alkollüyüm serin serin eser rüzgar Dolmaz asla senin yerin desem bile gelme bana Vazgeçtim ben anılardan senle olan masallardan Gülüşlerini ay kıskanır öyle güzel gülme kadın Saç tellerin omzuma düşer keşke benle kalsaydın Yaşayamaz oldum sensiz şimdi dilim döner tek seninle Karalar çizer siler sonra tekrara sarar dilim kalbe Yoluna feda ettim ömrü geride kaldı sol yanım Sığınağım sensin kadın sanki kalbin benim evim Dar ağacı olsa göğsün ömrüm boyu uzanabilirim Dualarımla bulduğum aşkı ihanetle nasıl siliyim Gözyaşıma sebep olan tuzlu kara bulutlarım Siyah beyaz gökkuşağı gibiydi oysa umutlarım Unutmadım özlüyorum küsüp küsüp somurtmanı Çıkalım yıldızlara senle sen al yanına uçurtmanı Tenhalarda kaybettim senle olan umutlarımı Mesken eyledim kendime senli olan o sokakları Bir aşağı bir yukarı evli mutlu bir yuvayı Hayalimden söküp aldın kadın yüzün gülmesin Çift kaleli bi maçtı sanki aşka düşen kaybeder Kırmızı kartı gösterdin ve kalpten dışa ittiler Ben istemedim böyle olsun her yer oldu cehennem İçim oldu mahşer yeri ateş saçar gözümden Söylemiştim bu nameleri bilmem yılın kaçı idi Bana bakınca gülerdi gözlerinin en derini Fakat kalbe zararmışsın affedemem ihaneti Dibin düşer millete bak yalan mıydı söyle hadi Gönül koyar hatun bana sarılırdım kollarımla Gönül koydu hatun bana kırarım o kollarıda Sarılmam bi daha sana sonu azraille olsa Gel be kadın gelme kadın ihtiyacım çoktu sana