Son

Yokluğunun kapısında seni bekliyorum Sözlerinin acısı hala içimde Seni ilk gördüğüm günü hatırlıyorum Kayboluşumu görmüştüm o an gözlerinde Önümde sonsuzluk kadar yitik bir zaman Hayalinde arıyorum hala kendimi Kabullenmişken gidişinin acısını Sen ise çok gördün bana o sahneyi Sessizliğimin görüntüsü sensin Olamamışlığın sesi sen Nasıl durulacağını bilemeden yaşıyorum Önce sesim içinde cevap bulmuştu Sonra kara perdeler girdi aramıza Tam yeniden canlandığımı sanırken Uyandım bir anda ıssızlığımın ortasında Önümde sonsuzluk kadar yitik bir zaman Hayalinde buluyorum hala kendimi Kabullenmişken gidişinin acısını Sen ise çok gördün bana o sahneyi