AFSORDE

امروز میکشم در آغوش تور‌و تا هنو بدنت گرمه فردا پشیمون نباشم وقتی نمیتپه قلبت خاطرات بدو فراموش بکن هرچند برات سخته به این پذیرش برسی این زندگی پره درده زمان التیام زخمه اونی که رفته برنمیگرده من جریان دارم توی لحظه گوش بده به ندای قلبت این راهت نیس ادامه نده مث من نشی افسرده تر هی روی سرم یه سلاح گرمه ماشه رو میکشم گلوله دره نههههه خودمو راحت میکنم به هر جهت گذاشتم واسه دوروریام غم فقط این کارم که مشکلی حل نکرد اشتباه تو صورته مسعلس ببین فقط ترینا مطرحن تا بچرخه چرخه ی صنعتم پول در بیارم به هر رقم خونت بیافته به گردنم نه خوب مطلق نه بد مطلق شادی همراه با غم و غصس حوصله منو سر آوردن باید خوشحال باش که بشی خوشبخت چی کار کنم با غم غربت سرکوبش کنم میاد سراغم بدتر قبل میسوزونه خوشکو هم تر جلومو بگیر من رفتم تا تهش با غم رو به رو شدم اینا میخواستن منو دور کنن با الکل و گل حالو خوب کنن نجار بودم بعد باغبون شدم جنبشو نداشتم اونوقت شروع به کشیدن از سن ۱۹ رفیق صمیمی منو گول زد اون رفت ولی من هنوز توش موندم تاثیر داشت روی مودم تظاهر به حاله خوبم کیلویی پولارو دود کرد رفیق بعدی سنگارو پودر کرد تو سن ۲۲ سوختم این همه سفیدی چشمامو کور کرد از بین رفت ارتبات با روحم سیاهی جریان گرفت تو خونم اون رفت من باز من توش موندم دنبال مقصر نیستم نه خودم اشتباه انتخاب میکردم ماسک دلقکو به صورت میبستم واسه همینه به دردام میخندن با تصویر تو آیینه میجنگم جهنم خودم شدمو تو شعله هاش میرقصم اشتیاق به انجام هیچ کاری ندارم اینا قبلا بهم حال میدادن ولی الان نه اشتها به خوردن هیچ چیزی ندارم اینا قبلا خوشمزه بودن ولی خوب الان نه بهت گفته بودمات نداشت چیزی برا من فقط داشتی میکردی حالو من خراب تر هرچی پول بود دود شد هوا رفت با جیب خالی دنبال یه راهه درمانم بگو برن منو با افکارم تنها بزارن اینجام که تشویقت کنم به ادامه دادن تویی که داری گوش میدیو میفهمی حالم نمیخوام مث من این غصه ها واست بشن عادت هی میگن باید نکات مثبتو دیدو خندید هرچی نگاه کردم هیچی ندیدم تو این تصویر هی میگن بخند حاجی دیگه چه اخلاق گندی فهمیدم کنترل خیلی چیزا دست من نی هیچوقت هیچ احساسیو نکنی به خودت تحمیل اگه خوشحالی خوشحالی اگه غمگینی غمگین فقط بمون سر همون حقیقتی که هستی این آدم تو آیینه رو خوب بازم میشه بخشید تو فضای مجازی میگردی حسرت که زندگیم نیس همچین هی خودتو سرزنش میکردی چون این روزا کسی رنجشو نمیکشه به تصویر خود من از خودم میترسید یه بار پشت سرتو نگاه میکردی چقد اهمیت های بی معنی دووم بتونی بیاری زیر هر رنجی پذیرش حقیقت هر سختی از افسردگی بیزارم ولی ببین ساختش از من چی شادیا زود گذرنو لحظه ها ارزش دارن میفهمی این سوالم جواب بده بین مرگ و زندگی چرا زندگیو انتخاب میکردی تقاص همه شراب خوریای بی حساب اینکه هوشیار نشستم بین مستا بی نقاب مرگ وجود داره یه روز همه میریم زیر خاک همه این دست آوردو تلاشا میرن از یاد قطره های عسل لذت های این دنیا یه عده بی خبر مشغول مکیدن گلها یه عده لذت پرست انکار سیاهی دوران یه عده هم کم آوردن پریدن توی مرداب سخت ترین کار کشیدن انتظار کنار اومدنه با همه این اوصاف