GLOOM

یکیو میدیدم از تو تراس با بارونیه زرد Coco میکشید تو دماغ یاده گذشته تلخ میاد همش توی ذهنم منم مقصرشم بر وزن دلیل و علت فراموش نمیشه کرد حرف نزن از فردا میخوام یه جوری گم بشم که یادم نیاد دردام تیک تیک ثانیه ها منو بردن جلو تر باز گذشته ای هیچوقت نباید بهش فکر میکردم الان تو عمق تاریکی هیچی نداشت تازگی هرو بدنم کار میکرد تا مرز پارگی ولی معلوم نبود تهش قراره برسم به چی دیر فهمیدم رسم روزگار عادلانه نی بگو امروز میخوای برقصونم من به ساز کی ها؟ هاجو واجو گیج بگیرم به فال نیک باز سفری نرفته بودی بیام واسه پیشواز ی طوری نگاه میکرد که انگا منو میشناخت اون پولا که خرج ارزو هات نشد که بگو حالم بده بره ازم چیزی نپرسه دلم ماتم زده واسه شادیش نداشتم ارزه دیگه تخمم نیس هر اتفاقی که بیافته هدف مشخصه میگیرم به سمتش revolver داشت هنرمنده کارو ساختن نداره مشکل میخوایم باهم دیگه بریم بالا تا نوک قله من انجامش میدم حتی اگه نباشه ممکن کی میخواد جلومو بگیره هیچی حل شدنی نیست فردا مشکلش جدیده زندگی میگذره و گیر عادات قدیمه برای پرستیدن بسازم نمادی شبیهش با من هم عقیدس و متفاوت در سلیقه یکم ور پریدس در جلد شیطان رجیمه یادم آورد لذت بعدش اضطراب نفرت اون چیزی میخواست ازم که نه نبود توی جسمم حقیقت همیشه لا به لا خاطرات گم یه سری بو ها واسم زنده میکرد تصویرارو از بچه گیام با رفیقامم توی پاتوق ای کاش می‌شد دوباره زندگی کرد اون روزارو فکر میکردم باشه ساده تر این برنامشو بچینمو بگام خار ترفی تا الانش که ریدم به هیچ کدوم عمل نکردیم نمیدونم اداشو در میاورد یا واقعا نفهمید من گفتم بهت از نیمه ی تاریک وجود گفتی نمیخوام بشنومم توخاموشی بمون باز افتادم رها و جاری به دست آب رود برسم به کف دریا بندازم جا خوابمون