Ateşten Gömlek

Mühürlendi hazinesi duyguların Zamansız katillerin ağırlığında Ve bu keskin kağıt kokusunda Serpiliyor sessiz çığlıklar yağmur damlalarına Geceler arkadaş olmuş sana bir sırdaş Sanki asırlar geçmiş şu yorgun ruhundan Heyhat! Parelendi gözlerinde terk edilmiş viraneydi kanıyor anılar Demişler yalan yanlış bilmeden Gelenler geçmiş bile bile görmezden Ateşten gömlek misali bir hayat bize verilen Demişler yalan yanlış bilmeden Gelenler geçmiş bile bile görmezden Ateşten gömlek misali bir hayat bize verilen Koca bir alemde düşünür olduk Uyandık gerçeğe seyre daldık Hüznü sevinci birden saydık Buydu yolumuz hep güzeli gördük Doğar güneş bak yeniden İzin almaz hiç kimseden Tek gerçek var geçen ömürden, kalan Yak gitsin maziyi temizlen Ver sevgini tekrar en içten kurtul şu yalanlardan etmesin seni kendinden Demişler yalan yanlış bilmeden Gelenler geçmiş bile bile görmezden Ateşten gömlek misali bir hayat bize verilen Demişler yalan yanlış bilmeden Gelenler geçmiş bile bile görmezden Ateşten gömlek misali bir hayat bize verilen