Yıl 1950

Yıl bin dokuz yüz elli Biraz hatırla Kaldırımlar henüz parke Yüreğimde bir telaş Her akşam ayrı bir film oynardı O yazlık sinemada Sen annenle olurdun ön sıralarda Bense biraz arkada Biliyorum çok gençtik ikimiz de Hatta biraz çocuktuk Ama aşkın ne olduğunu ilk defa burada anlıyorduk. Geleceğin de hiçbir zaman gelmeyeceğini sanıyorduk Yalnızdım, üşüyordum, açtım Ama aşıktım Yorgundum, kavgalıydım, tektim Ama aşıktım Üstelik bir kaç dersten sınıfta kalmıştım O mor pilili eteği Hala giyer misin? Kaldırımlar şimdi ıslak Gözlerim de öyle nemli Seninle bir başkaydı İstanbul Şimdi sen kiminlesin Tramvaylar artık yalnız Beyoğlu'nda Kim bilir sen nerdesin? Biliyorum üzerinden çok yıllar geçti Unutulmaz ki o çocukluk Ve ilk aşkın masum hisleri Ama insan aşkın ne olduğunu Bu yıllarda hissetmeli ve bilmeli Kaybettiklerinin bir daha asla geri gelmeyeceğini