Tot Je Weer Van Me Houdt

Ik heb al wat je zei In m’n oren geknoopt Dat je zei ’t is voorbij Dat het leven zo loopt Dat je mij niet meer mist En dat ik moet verstaan Dat vroeger vroeger was Al besef ik dat dus nu maar pas Dat het nooit meer zal zijn Zoals het ooit was Maar ik wil echt wel dat je weet Dat je weet Ik rij voor jou naar de maan En parkeer me daar fout Tot je mij weer ziet staan Tot je weer van me houdt En ik plak de planeet Vol met post-its tot je weet Alles laat me steenkoud Tot je weer van me houdt Tot je weer van me houdt Ik hoop dat je beseft Hoeveel schuld er jou treft Je was alles voor mij Maar dat is dus voorbij Je zegt: zie je dan niet Hoe anderen omgaan met verdriet Maar ik ben die andere mensen niet Ik ben tot niks meer in staat Te triestig te kwaad Maar ik wil echt wel dat je weet Ik rij voor jou naar de maan En parkeer me daar fout Tot je mij weer ziet staan Tot je weer van me houdt En ik plak de planeet Vol met post-its tot je weet De planeet laat me koud Tot je weer van me houdt Ik verzin in tien talen De mooiste woordenvloed Woorden die je doen stralen Nog meer dan je al doet Ik koop een wondermooi pak friet Met New Yorkse mayonaise In een puntzak uit Madrid En met een vorkje uit Parijs Ik zorg dat heel de wereld ruikt Naar jasmijn en abrikoos En ik stuur je mijn hart In een bol-punt-com doos En ik plak de planeet Vol met post-its tot je weet De planeet laat me koud Tot je weer van me houdt Tot je weer van me houdt Tot je weer van me houdt Tot je weer van me houdt Tot je weer van me houdt Tot je weer van me houdt