Nowe korzenie

Zapuściliśmy korzenie Gdzieś po drugiej stronie mapy, W nowy świat i nową ziemię Spadliśmy na cztery łapy. Kiedyś może była czyjaś? Kiedyś może obca była? Na niej jednak miłość, przyjaźń Nasze imię już wyryła. Zapuściliśmy korzenie I w tej nowej, żyznej glebie, Zakopaliśmy istnienie, Nasze życie, całych siebie. Tu jest teraz nasze serce, Chociaż może naszym dziadkom, W powojennej poniewierce Przychodziło żyć nierzadko. Tu jest nasze "tu" i "teraz", Nasza przyszłość i marzenia, Tu z zachwytu dech zapiera, Spotykają nas olśnienia. Tu też czasem smutek przyjdzie, Z łzą popłynie w ziemię prosto, Lecz tak lepiej - będzie żyźniej, W żyznej glebie serca rosną. Zapuściliśmy korzenie