Gel Yanıma

Bende isyan ettım evet senın ıcın herseyı bırakıp bana geri gel kimse olmadı senın gıbı bana yakın herseyımdın hersey sen hep efkar hep keder var hep ıcımde yandı hislerim hep mutlu olmak istedim ben hep umutsuzca seni bekledim küçüktüm evet geçti hayat ama hala ellerimde kesik izleri geçmişte kalanları unutmaktı her gece benim teek hayalim uzaklarda bir yerdeydin evet ama tek tesellim senın sözlerin belki haykırmazdım adını benım olsa o yeşil gözlerin kaldım birbaşına sonsuzluk ortasındayım ben cok derin terk eden olmakmı dersen ben yinede hep hep yok derim beni bana sorma anlatsamda yetmez ki kelımelerim ama seni sevıyorum demek ıcın her an adını ben hecelerim sende kaldı tüm sevgim sende kaldı benım o küçük kalbim benı yıne bir hüzün sardı bedenım yorgun ve çok bitkin halim seni sensiz yaşamak sensiz güzel olmuyor hiçbir hayalim son nefesimde adını soylerım once cennet gozlerınde öleyim gel yanıma gör beni gel yanıma bir sen kaldın birde sigaram artık sevgıyle yok hıc aram yururum bos sokaklarda gece vaktı cebımdeki bu son param yıne bos umutlar benım elımde yıne sensızlıktı elımde kalan kendımden bi haber yaşıyorum evet ben serserıyım tamam şimdi yarınlarda hislerim bombos sanki uçurumun dibindeyim bedenim çıplak ve çok yanlız kalbim senin için ben ilerdeyim ıcmek fayda etmez bana sureklı sarhos lanet bı haldeyim kaldıramıyorum yeter artık bana onu sormayın ben nereden bileyim hayat karmakarısık bulanık cıkısı olmayan bır batık gemı bende ders aldım hayattan hayata inat zorladım ben kendımı tek rapım kaldı bırde sozlerım tek rapım kaldı bırde gozlerın ben hayalını bulanık sularda gordum caresız kalınca ozlemedım kendimden bi haber yaşıyorum benim hep karanlık gündüzlerim elıme bı kagıt kalem alırım hergece dusunup yazarım ben seni uyku bana küstü kabuslar tek dostum oldu senden uzakken bedenim yorgun ve nefes almak zor gelıyor bu hayattayken