Tabut (feat. Yusuf)

Düşerim belki bir daha kalkmam Uyku haram oldu bana her akşam Düşme dostun olmaz Korkma yalnızlıktan Unutma bir tabuta iki kişi sığmaz Tek başıma kaldım yine gecelerimi çaldın Uyumadığım geceler hep beni benden aldı Delirmedim hayır ama düşerim belki artık Olsun bugüne kadar kendi başıma çabalayarak kalktım Ne yardım edenim vardı diye hep sayfalara yazdım Yanımda bir iki Rapçi ve ellerinde kalem vardı Yazdık çünkü hayallerimiz aynı Neyim var ki mikrofonla sahne sallamaktan gayrı Yaktım geçmişi tek istediğim gelecek Yalnızlıktan korkuyorsan gitmeyi hiç deneme Yine de gidersen de korkunu yenip bil ki Gerçek cesaret korktuğun halde yolunda yürümek Unutma dostum iki kişi bir tabuta sığmaz Bırak giden gitsin sen kader deyip kızma Bir pire için asla yarınlarını yakma Sen unuttun sanarken izi kalır sol yanında Düşerim belki bir daha kalkmam Uyku haram oldu bana her akşam Düşme dostun olmaz Korkma yalnızlıktan Unutma bir tabuta iki kişi sığmaz Hayat mı zor dert ediyorum çığlıklarla içimde park var sanki büyümeyen çocuklarda orada Ne hayallerim battı dost denilen limanda Ben ölmedim güçlendim dost bıçaklarıyla Sarsılmadı hayatım tek başımayım hala Siz olmadan da varım ben gitmem diyardan Benim kalemimle yazılan sayfalar olsa da Beni yakmış bil o kitabı okumam len asla Yanındakine güvenme ölüm var dünyada Aldığın çok ah var insan helalleş kımılda Belki senin için gelecek tertemiz yarınlar Bir Allah`ım var benim ve yürürüm sabırla Haykırıp ben gökyüzüne neyi kırıp döksem Zaman geçiyor ey insan bilmezden gelsen Belki sözünü dinlemeyen atlayan söz kesen Kardeşim var adı Batan kumaşı ayrı desen Düşerim belki bir daha kalkmam Uyku haram oldu bana her akşam Düşme dostun olmaz Korkma yalnızlıktan Unutma bir tabuta iki kişi sığmaz Düşerim belki bir daha kalkmam Uyku haram oldu bana her akşam Düşme dostun olmaz Korkma yalnızlıktan Unutma bir tabuta iki kişi sığmaz