bildiğimiz dünyanın sonu

Ne çok şey var içimde kalan Pek de iyi değil metaforla aram İşin çapı büyük, her yol mübah Silip süpürür her şeyi zaman Rüzgarı alıp cebime, çıksam dışarı Hüznüme vursa asfaltın sıcağı Taze biçilmiş çim koksa yarınım Bir yanım düşse, meşk diğer yarım... Kapı pencere açık uyunan geceler Günüme eziyet sürüncemeler Belirsiz bi sisten süzülüp gelen Freni patlak mecaz düşünceler Rüzgarı alıp cebime, çıksam dışarı Hüznüme vursa asfaltın sıcağı Taze biçilmiş çim koksa yarınım Bir yanım düşse, meşk diğer yarım...