Güneşi Tutamam

Güneşi tutamam ellerim nasır, Ne hallerdeydim, şimdi nasıl? Gecenin karanlığı ruhuma çöküyor, Yıldızlar saçlarına asılı. Bir ben kaldım uzakta artık Bu gidişleri hep çok uzattık. Yeşil çarşaflı çayırlarda, Göğe bakarak hep sen uzandın. Akşamüstü bir ışıkta Tül elbisenle pek de şıktın. Rüzgar saçını savurdu hışımla Aşkı sığdıramadım, taştı dışımdan. Gökkuşağındaki pembeyi çalmışsın, Kadehe doldurmuşsun, gördüm. Öyle narin bir yudum aldın ki Sarhoşluğun üstüme döküldü. Deniz,gökyüzü ve tuzlu saçların Deniz kızını andıran gözlerin, Yudumdan sonra verdiğin nefesin, Tüketti benim tüm sözlerimi. Güneşi tutamam ellerim nasır, Ne hallerdeydim, şimdi nasıl? Gecenin karanlığı ruhuma çöküyor, Yıldızlar saçlarına asılı. Güneşi tutamam ellerim nasır, Ne hallerdeydim, şimdi nasıl? Gecenin karanlığı ruhuma çöküyor, Yıldızlar saçlarına asılı. Doludizgin yaşıyorsun hayatı, Bir yılkı gibi tek ve hürken. Ben dolu diziyorum bardakları, Boşları yıkılıyor, ben gülerken. Yağmur var,fırtanalar... Dolu yağıyor,canlarımı yakıyor belki. Her şey ölüyor etrafımda, Saksımdaki çiçek büyürken. Sen dans ederdin, İnsanlar dünyanın döndüğünü sanardı. Mevsim değişmezdi,sen ağlardın, Yapraklar bundan sarardı. Ben bir dağ gibi taştan durdum, Seni izledim hep en uzaktan. Ben gelemezdim, sen bilemezdin Boşver bunlar küçük sorunlardı... Güneşi tutamam ellerim nasır, Ne hallerdeydim, şimdi nasıl? Gecenin karanlığı ruhuma çöküyor, Yıldızlar saçlarına asılı. Güneşi tutamam ellerim nasır, Ne hallerdeydim, şimdi nasıl? Gecenin karanlığı ruhuma çöküyor, Yıldızlar saçlarına asılı. Güneşi tutamam ellerim nasır, Ne hallerdeydim, şimdi nasıl? Gecenin karanlığı ruhuma çöküyor, Yıldızlar saçlarına asılı.