Sofra kurtlar vadisi gibi

Evet, derler ki kan sudan daha kalın Peki ya gözyaşları ne olacak? Dinle... Yankılar içinden, düşüşlerden, kavgalardan Boş yeminlerden, her şey düzelir sandığımız andan Çatlaklardan, gözyaşlarından, geçmişten Tutunuyoruz hala bitmeyen bir aşka içten Son ana kadar, acılardan, tırmanıştan Sofra kurtlar vadisi gibi, havada gerginlik var, Gordon Ramsay'den çok beef var ama hepimiz buradayız Instagram'da mükemmel aile pozu, kandırmaca bu Filtreli gülüşlerin ardında, kalpler hala yaralı Kardeşim Kabil gibi, ama ben Habil olmam Her tartışma sanki bir kurtuluş, kaçış yolları Annem hakem oldu 93'ten beri Babamla aramız tarih öncesi, hieroglif gibi eski Ama satranç öğretti bana, şimdi hamlelerim stratejik Diyorlar onun öfkesi, gururu bende var Aynaya bakıp diyorum "Ona dönüşüyorum ben" Pencereden kaçardım eskiden gizlice Şimdi kendi çocuğumu yakalıyorum, hayat döngüsü Aile yüzüğü gibi, nesilden nesile Köprüler kuruyoruz sorunlu sohbetler üstüne Babaannemin tarif defteri altından değerli Her sayfada hikaye var, hiç anlatılmamış Sekiz kişilik aileyi asgari ücretle doyurmuş Sayfaları çevirirken gözlerim doluyor şimdi Amcam savaştan farklı döndü dediler Her cuma namazında dua eder o hala sofrada Yeşilçam'ın büyüsüne kapılmış, eski günleri yaşıyor Teyzem hasta düşünce ilk uçakla döndü mahalleye Ev kalbin olduğu yer derler, benimki küllerim gibi dağınık Ülkenin dört bir yanına saçılmış ama yine de birleşiriz Babaannemin yorganı gibi, dağılsak da bazen Bir şekilde başladığımız yere döneriz DNA görünüşten derin, acıyı da taşıyor Kuşaktan kuşağa travma, kırmaya çalışıyoruz zincirleri Ama sevgiyi, gücü, gururu da aktarıyoruz Bu yüzden bu sözleri yazıyorum, kan bağlarıyla Anlıyor musun? Her ailenin kendi draması var Ama günün sonunda Sahip olduğumuz tek şey bu Tek şeyimiz bu...