KOBAY

(N'aptın be MARGOF) (Ah yargıladın bilmeden Düşünüp bulamadım bir neden Bir sen bir ben seneler Bin dert bir ben ve keder Birden geçmez geceler Bitmez acılar ve çilem Bıktım her halimden Çık artık kalbimden) Bana doğru gelmedi sevip de ayrı kalmak Bana doğru gelmedin sebebiyse gururlanmak Değerli anıları bir kenara bırakmak kolaydır Zor olanı ise kalbimizden çıkarmak Ölümden farklı mıydı sevdiğinden uzak kalmak Gözünden tanıdığın birine nefretle bakmak Ağır geliyor işte böylesine biri Karşına bir kere çıkar bin kere sıkar tam mutlu olunca Ah yargıladın bilmeden Düşünüp bulamadım bir neden Bir sen bir ben seneler Bin dert bir ben ve keder Birden geçmez geceler Bitmez acılar ve çilem Bıktım her halimden Çık artık kalbimden Çık artık kalbimden yorgunum harbiden Anlamaz kimseler benim halimden (anlamazlar halimden) Beter oldu halim artık inan kalmadı kimseye saygım Zor olan her şeyi de aştım sürekli kendimle savaştım Benim için çok zor bir savaştı senin için her şey hep kolaydı Aşk çok garip bir olaydı beni içine çekti ben bir kobaydım Ah yargıladın bilmeden Düşünüp bulamadım bir neden Bir sen bir ben seneler Bin dert bir ben ve keder Birden geçmez geceler Bitmez acılar ve çilem Bıktım her halimden Çık artık kalbimden Bir hayat sığdıracağını sandığın kalp Mezarın oluyor Güvenerek tuttuğun el İtiyor seni uçurumdan Oluyor işte bazen İnsan celladına sarılırken Ölümü aşk sanabiliyor Pes ettiğimden değil Olmayacağını gözüme soka soka Gösterdiğin için vazgeçtim Keşke tanımasaydım demiyorum Ama keşke tanıdığım gibi kalsaydın