Serzeniş (feat. Nurgül)

Anlatmam gerek yada çekip sineye susmam gerek Bana bir dil gerek olanları dile getirmem gerek Gözlerimde uykuyla uyuya kalmamam gerek Ama benim bir an önce yeniden doğmam gerek Hangi ara bu hale geldik bu kadar sabrı ziyan ettik Anlayışı kayba verip nice canı candan ettik Gülen gözle güne başlayan nice gül yüzlüyü Ya taş duvar seyreder yada toprağa giren ettik Bizler zaten melektik gerek yoktu kanat için ölmeye Gece gündüz bilmeyen nice fedakar anneye Yahut şefkat için evde umutla beklenen bir babaya 5 Dakika beklememek için ulaştırdınız mevlaya Velhasıl yaşatabilmek için ölüyoruz bir bir sırayla Gül uzatan ellerimiz kesiliyor satırla baltayla Ayrıcalık istemiyoruz aman ha biraz anlayış yeter Biz şifacı olalım canlarınıza siz duacı Allah Gel hadi gel beni duy Nefesim boğazında düğümleniyor Sesimiz çıkmaz öldükçe ölür Nöbetim daim ama yüzüm gülüyor Güneş bana doğmaz sabahım mı kırık hayallerim avucumda durur Umudum ben bitmeden beni gör beni duy hadi duy Bir bir eksilmekte bak çekip gider önümden günlerim Azalmakta bahar yine gözlerime çöker zemherim Kaç vedaya şahit oldu ha ve kaç ölüme gözlerim Bu yüzden bu derece soğuk ve birde karamsar sözlerim Ateş düştüğü yeri yakmadı maalesef bizde çok yandık Babam nerede diyen bir çocuktan kaçtık evet ağladık Korkularınızla yüzleştik her gün ölümle yüz yüze Soğukluğunu hissedip ve hayata devam ettik GÜYA Umut olmaya çalıştık bazen umutlarımız yokken bile elde Gül dağıttık dikenleri kesti bedeni kan revan bir halde Bir tebessüm yeterdi oysa dünyalara değer ama Görmesek de bu işte azmimiz daima yanar yürekte Beaticon aldı kalemi ele ve cenk başladı cümlelerle Ödenmez bizlerin hakkı sizden kesilen vergilerle Görmesi gereken uyuya kaldı hemşire daima unutulandı Doktorun adı kaşede kaldı huzur bize göre kaf dağıydı Gel hadi gel beni duy Nefesim boğazında düğümleniyor Sesimiz çıkmaz öldükçe ölür Nöbetim daim ama yüzüm gülüyor Güneş bana doğmaz sabahım mı kırık hayallerim avucumda durur Umudum ben bitmeden beni gör beni duy hadi duy