Afedersin Dünya

Yaralı bir kuş gibi düştüm yere, Kanatlarım kırık, rüzgar yok bile, Haykırıyorum ama duymaz kimse, Sessiz bir çığlık bu, kayboldum yine. Bir fotoğraf kaldı yüzümde zaman, Gözlerin derin içinde yalan, Ellerim titriyor, seni arıyor hala, Ama yok bir ses, sadece boş bir mâna. Sokaklar tanıdık ama yabancı her yüz, Dünyam sessiz, renkler hep gri süz, Gözyaşım taşırıyor birikmiş her acıyı, Sevdim seni, kaybettim hayatı. Yaralı bir kuş gibi düştüm yere, Kanatlarım kırık, rüzgar yok bile, Haykırıyorum ama duymaz kimse, Sessiz bir çığlık bu, kayboldum yine. Kalbim bir enkaz altında gömülmüş, Hatıralar küllerden yeniden örülmüş, Unutmak istesem de izler derin, Her nefeste içime çekiyorum senin sesini. Dünya dönüyor ama ben aynı yerde, Sensizlik bir zindan kilitliyim bu derde, Geceleri yıldızlar, gözyaşıma eşlik, Ama ne fayda hepsi birer geçmişlik. Yaralı bir kuş gibi düştüm yere, Kanatlarım kırık, rüzgar yok bile, Haykırıyorum ama duymaz kimse, Sessiz bir çığlık bu, kayboldum yine, Bir gün bu acı diner mi bilmem, Hayat beni affeder mi pek emin değilim, Belki başka bir hayatta, başka bir yerde, Seninle gülerim, bu masal biter belki de.