Dem

Bir eski şarkı göklerin dilinde Gece doğuyor bir ben duyuyorum Zamanın eli sarkaçın ipinde Gece doluyor bir ben donuyorum Ay solgun bir kambur gökteki çepherde (yerinde) Saniye bir karınca usulca ilerlemekte Kaçtıkça son demin dibinde Derinde bir yerde kaldıkça Beklerim akrebin pimiyle elimde Kalbimi saran yuvarlak döşekte Gece uyuyor bir ben görüyorum Uykuya varan ışıktan eşikte Gece biliyor bir ben ölüyorum