Sterrenstof

Jij kunt mijn hart niet helen Maar waarom raap jij dan mijn scherven op Denk jij dat ik niet verder kan breken Ik ben straks niet meer dan een handje stof En als de wind kan waaien Ben ik dan nog ergens te zien Zul je mijn ziel dan uitzwaaien Zal ik jou ooit nog zien Ze spraken van de hemel Maar zelfs God hielp mij de heuvel niet op Ik ben zo langzaamaan uit gestreden Al lang geleden gaf de mens mij op Maar toen zag ik je ogen Jij huilde dezelfde traan En ik wil weer geloven Dat jij mij nooit laat gaan. Mijn hart gaat langzaam open Maar wat eruit komt lijkt alleen verdriet Omdat mijn hart het goede niet kon hopen En ik daar alleen de pijn toeliet Maar als ik uitgebloed ben En mijn hele hart lijkt leeg Wil jij dan in mijn wonen Zodat de hemel in mij leeft