Sonsuzluğun İçinde (feat. Saint-Just, Déjà vu & Robespierre)

Onca senem geçti, özgüvenim eksik Neden diye soruyordum aynadaki herife Sanki kendimdim sorunların temeli Ve de barıştım, kadeh kaldır şerefine Özlemedim eski beni, piçin teki şimdi Robe Size göre kötü ama bence doğru yolu buldum Hedefime koşuyorum, uçurum kenarı Ufak bir çocuk gibi gözlerimse bağlı Görmemek için, görmemek için en dibi Ölmemek için, ölmemek için, bil ki Richie Rich gibi olmalıyım zengin Anca o zaman çıkar yaşamanın keyfi Dur, bekle, öldür derler vaktini Senin olan tek şeye karşı verirler nakit Karar verirler nasıl ölmen gerektiğine bile Baştakiler değişse de sikik sistem aynı Sonsuzluğun içindeyim, her gün aynı, farklı beden Ücra — her öksürük kanlı verem Durmam — ölüm olsa bile neden Sorma — bu kaçıncı dirilişim Sonsuzluğun içindeyim, her gün aynı, farklı beden Ücra — her öksürük kanlı verem Durmam — ölüm olsa bile neden Sorma — bu kaçıncı dirilişim Ah, ah, Just bitir işi Fiş tak, power outage, zaman dilimini Aş, aş, delicesine İhtiyacım yok kan ünitesine Ve de bi' besine, bu kilit vurur sesime Bu bizden yeni kesime, hep hezimet Yaşamış çocukların olur sesi hep BUTAPE tezime, intihalin peşinde köpekler Hav hav, sarmadı beni kaltak, Bi' nefes al bak, kaç Ali Desidero Boom, desibel bol, vur, kaliber dol Yeniden doğ, bitch Born in the belly of a beast, f*ck a pessimist Never fell and hit a miss, on some Hitler shit That's my vitamin, B-12, düvel Çıksın karşıma, BUFU yine yenen Ay, sonsuz, (Her gün aynı farklı beden) içindeyim yine Ay, ay, (Her öksürük kanlı verem) içindeyim yine Her gün aynı, (Ölüm olsa bile neden) her gün aynı farklı beden Ay, bu kaçıncı dirilişim Ay, sonsuz, içindeyim yine (Bile neden) Ay, ay, içindeyim yine (Bile neden) Her gün aynı, her gün aynı farklı beden (Bile neden) Ay, bu kaçıncı dirilişim Sonsuzluğun içindeyim, her gün aynı, farklı beden Ücra — her öksürük kanlı verem Durmam — ölüm olsa bile neden Sorma — bu kaçıncı dirilişim Sonsuzluğun içindeyim, her gün aynı, farklı beden Ücra — her öksürük kanlı verem Durmam — ölüm olsa bile neden Sorma — bu kaçıncı dirilişim Kaybedilmez zaman artık eminim buna Yalnızca kazandıklarım bi' kar, gerilmem boşa Beni ben yapandı yaşanmışlıklar ve uzaklaşmadan İçimden geçirmem asla, "Ya gelirsem sona" Şu an sonlansa yaşam, acaba olur mu pişman Déjà vu, uzun süre aynadaki olmuştu düşman Bana sorsalar, "Paşam, nereye kadar bu çaban" Bilmem, önemsizdir zaten eğer belliyse amaç Sonuç kahraman olmak değil ruhunla barışmak İçerdekiyle değil yanlışlarla çatışmak Özünde ihtiyacın olan her şeye sahipsin Fark edip bunu o mutlak sona dek durmadan çalışmak İçindeyim sonsuzluğun saatler boşa Döner durur ilgilenmem hiçbir bastığım yaşla Kaçan bendim oysa, durursam bi' an meselesi Yakalanmam imkansız oldukça B.U.F.U. arkamda (Ah)