Pazartesi

pazartesi günlerden pazartesi, yaklaşmış bir hüzün seli yaşlanmış bir teyze eli, tuttu beni soktu içeri bak evlat dedi burası umutların yuvası saklanırlar ya çıkmazlar dışarı ben oldum olası içlerinden bir tane seç ve çıkması için dua et gelince tanırsın gelmeden önce gelecektir felaket günlerden pazartesi...... taşlanmış bir kalbin dili dediki uyma o kadına deli eğer ki çıksaydı dışarı biri söylesene neden hala gökyüzüm gri, he ben değil onlar sildi gözlerimden umudu ve yağmur hiçte yağmaz oldu bahçelerim kurudu be soldu gitti son gülümde son günümde bitti hey toprağa bakmadan gözlerim çıkar canım umarım breh ! dünya değişir mevsim geçer zaman değişmeyen gerçek ki ruhumu eder talan, nedir arta kalan doğru bildiklerimi bilmemezlikten gelirsem nedir beni onlardan farklı kılan zahmetsiz rahmeti var mı bulan basamak basamak çıkmak gerkli asalak kalarak olunmaz yürekli masal hakkın bitti gerçek dikenli asılan bir adam olamaz neşeli vahada bırakılan akılllar gibi kapatılan kapılara vurdu kilidi akıtılan kana acaba değdi mi umudum verin ki bu sitem eğilimi karnavallar uyutur aklı, martavallar gelir akabinde ama ki o mallar anlamazlar, andavalların ekibinde kimler geldi kimler geçti, kimler yandı kimler söndü dünya hanı döndükçe döndü, merhabalar elvedalara döndü