HİÇ ANLAMAM

(Where are you, C34?) Bugün belki kalbimin atışları duraksar Ya sözün yalan olanından ya da dumandan İki yüzlü değilsiniz çift haneli suratlar Bir tek canım kaşdı yanımda sen de uzaklaş Anlatsam kim anlar ki çözemedi teselli Sabaha bi saat var ve gözlere uyku girmedi Satarlar inanma be dön eve ruhu temizlersin Hasar alan binalarda ölü bir genç izlersin Aç yattık, aç kalktık, bağcıklar alındı Yakınlarım darıldı Aramızda dağlar, vedalar ve davalar vardı Ve dağılan kafamda kararlar ve kavgalar arttı Gönülleri hasta ben hiç anlamam Sözü verip kaçma bi daha kanamam Ama dur (dur) biraz daha dur Bu sefer yolum uzun geç kalamam Gönülleri hasta ben hiç anlamam Sözü verip kaçma bi daha kanamam Ama dur (dur) biraz daha dur Bu sefer yolum uzun geç kalamam Görüyorum aynada bir intihar şüphelisi İstiyordum gözlerimin iftiharla gülmesini İnzivada söz dizerken itinayla küfrederim Güftelerim güçlenir ve bütçe yüksek cümlelelerin 3 senedir gözbebeklerimde kürtaj ağrısıyla Düşlemedim görmek ellerimde hüsran acısıyla Cüsselenip dönmek eyleminde düşman ardı sıra Müjdelenir ölmek hep beyinde dün karartısıyla Tadilatta kalbim artık ahirette denk gelelim Kainatta vaktim azdır aceleyle terk edelim Haritamda var bi çarpı kalk hemen de keşfe gidip Yol bulalım, sor bakalım, son bunalım geçer midir? Gönülleri hasta ben hiç anlamam Sözü verip kaçma bi daha kanamam Ama dur (dur) biraz daha dur Bu sefer yolum uzun geç kalamam Gönülleri hasta ben hiç anlamam Sözü verip kaçma bi daha kanamam Ama dur (dur) biraz daha dur Bu sefer yolum uzun geç kalamam