Smutne życie

Czemu ten świat jest okropny Czemu ciągle muszę chodzić smutny Mam wrażenie, że tu jestem sam Ludzi więcej, a ja tego nie odczuwam Zastanawiam się czy mam depresje Bo jak można wytrzymać tego życia presję Nikt tak naprawdę nie wytrzymuje We własnej tarczy się zabudowuje Boli mnie życie, Psycha siada Rozkminiam czy to ludzka zdrada Patrzę na te zwierzęta, ludzi Którym najwyraźniej się nudzi Każdy ma swoje problemy (No ma) Tego raczej nie zmienimy (No nie) Jeden ma więcej drugi ma mniej Nie porównujmy siebie nawzajem Sytuacja na świecie jest straszna, ale taka była od zawsze (od zawsze) Od kiedy człowiek żyje, Ziemia odczuwa frustrację Jeden niszczy drugiego, a mówi do niego kolego Najłatwiej się zajebać, ale nikt nie chce życia zjebać Czemu ten świat jest okropny Czemu ciągle muszę chodzić smutny Mam wrażenie, że tu jestem sam Ludzi więcej, a ja tego nie odczuwam Zastanawiam się czy mam depresje Bo jak można wytrzymać tego życia presję Nikt tak naprawdę nie wytrzymuje We własnej tarczy się zabudowuje Płacze, bo nie potrafię inaczej wyrzucić emocji To nic złego póki nikt nie zobaczy mnie w tej sytuacji Nie macie pojęcia ile przeżyłem bólu i cierpienia Mało kto doświadcza takich rzeczy nie do zniesienia Po tym co przeżyłem nie mogę znaleźć sensu w życiu Tyle razy się uczyłem chodzić po każdym cięciu Blizny pokrywają moje ciało dosłownie i w przenośni Nikomu nie życzę żeby musiał żyć w bólu i przykrości Czemu ten świat jest okropny Czemu ciągle muszę chodzić smutny Mam wrażenie, że tu jestem sam Ludzi więcej, a ja tego nie odczuwam Zastanawiam się czy mam depresje Bo jak można wytrzymać tego życia presję Nikt tak naprawdę nie wytrzymuje We własnej tarczy się zabudowuje