Biliyorsun

Hayat bazen öyle insafsız ki Küçük bir boşluğundan yakalar Hissettirmez en zayıf anında Seni ta yüreğinden yaralar Ellerin kolların bağlansada Başında kasırgalar kopsada Sen tüm gücünle karşı koysanda Seni acımasız sevdaya salar Sende benim kadar gerçekleri görüyorsun Beraber olamayız benim gibi biliyorsun Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım Sen kendi dünyanın toprağında uyuyorsun Haklısın biraz geç karşılaştık Oysa hiç konuşmadan anlaştık Bazı şeyler varki söylenmiyor Biz senle sözleri susarak aştık İnsan acılarla kıvransada Ve o aşkla bir daha doğsada Dünyasını yeniden kursada Düşlerle gerçekler ayrı ayrı yaşar