Karadeniz

Kim bilir ne anlatmak ister bu rüzgarlar, Ne derdi vardır acep hışırtılı dalgaların İsmi kadar karadır bu deniz ne dertler attık ona Ayrılıklar küslükler gereksiz kavgaları.. Yinede hiç bi zaman dönmedi bak sırtını, Belkide haykırmak istiyordur yırtılıp Bu dertlerden kurtulupta gökyüzüne varmayı Aşık olduğu denize karşı hayallere dalmayı Belkide Akdenize vurgundur bundandır hırçınlığı, Belki hala umut vardır bekliyodur Dönceğini sandığı için kinleşemez, Fakat hiç bi zaman akla kara birleşemez çünkü Giden gelmiyo lan hiç bi zaman beklesende yıllarca Sende burda durma artık balıklarla yıllancan Peşinden koş sevdiğinin ne kadar uzakta olsada Çünkü huzur hakkını bir tek onunla kullancan Git burdan be dertlerimi dinleme artık Ben gidemiyorum ne kadar istesemde kurtulmayı senden Hiç kimsem olmadığında sana döktüm içimi Sende cevap verdin dalgalarla anlamasada kimse, Seni anladım ben her dalganın sesleriyle belirttin o benliğini Hırçınsın, kırgınsın birilerine Aynı bensin lan bu yüzden anladım seni Her gördüğüm dertli yüz birazcık anımsatır seni Her güneş doğduğunda sessizsin uykudasın, Her güneş battığı anda başlıyor fırtınan Yalnızsın benim gibi sıcak bi dalga istiyosun, Fakat kimse elini koymuyo titreyen sırtına Bu yüzden Karadenizle anlaşırız dertleşiriz her gece biz Kinliyiz nefretliyizde tertemiziz Kalbimizden kumlar kayar her gece dökülür Alkollü bi sohbet bizi bağlayan bi menteşe Sigara yanar sonra dertlenirim uçsuz bucaksız denize bakarak O da bakar bitmeyen derdime Güneş doğar sonra ayrılma vakti gelmiştir Yıllar böyle geçti fakat gelemedim ben kendime Yolda görseniz de dahi öldüğümü varsayın Herkese güvenip kimseye güvenmemeyi öğrendim Ve geç oldu ah benim saf aklım Bu deniz patlicak bi gün ve haykırıcak; 'Yeter bütün derdinizi dinledim ve bıktım ulan Benim derdim bana yeterli rahat bırakın beni Çünkü o saçma sapan dert sandığınız şeyler benim canımı sıktı' Hayır ağlamıyorum bunlar denizden gelen nem, Bunlar yokluğunu fırsat bilip dalgalardan gelenler Her insan bencildir mutlu olmak ister ama, Benim isteğim benim gibi üzülmesin sevenler Üzülme güzelim sen üzülme yakışmaz ağlamak gözüne Tüm dünya yansın da sen ağlama İsterse azrail gelsin tuzak kursun Sen ağlama gerekirse takılırım ben ağlara Birini kalbine bağlarsın ya çok sevip, Özlersin yanında olsada hiç gitmesin istersin Sebepsiz ağlarsın ya gelip, gitme Bir tek sen Karadeniz'den daha fazla anlarsın ya beni işte Bu yüzden seninleyim, yanındayken evimdeyim Sen olmadan yaşadığım yer aslen benim evim değil Olmasanda yaşayacağını düşünür bu beyin, Fakat kalbim sen olmadan atcağına emin değil Bir tek seni bilirim bi gün olsam bile kahin, Çünkü yanın sıradan bi yer değil mutluluğa tabir Ölüm gelsin sorun değil azrailde dahil olsun bu aşka Eğer yanımda sen varsan hiç bişey sorun değil Bu yüzden Karadenizle anlaşırız dertleşiriz her gece biz Kinliyiz nefretliyizde tertemiziz Kalbimizden kumlar kayar her gece dökülür Alkollü bi sohbet bizi bağlayan bi menteşe Sigara yanar sonra dertlenirim uçsuz bucaksız denize bakarak O da bakar bitmeyen derdime Güneş doğar sonra ayrılma vakti gelmiştir Yıllar böyle geçti fakat gelemedim ben kendime Güneş alıyo gözümü getirmiyo, Yine doğacak bir gün doğsun Bu kalp özleminle yetinmiyo, Senden başkası gelsin bu kalbe Egemen olsun