Pinokyo

Eskiler hep yenidir sen eskimedikçe İçinde büyümek bilmeyen çocuk büyümedikçe Eskiler hep yenidir o giydiğin kıyafet değil Hatıralar özlemler küçülmedikçe İnsan yaşar büyür ölür değil yaşar büyür özler Çünkü eskiler eskide kaldığında büyür özlem Yaşayarak yapmak istemezdim böyle bi gözlem ama Maziden kopabilenler sevmemiştir özden Kopmak istesem de peşimden gelirdi sanki geçmiş Ve o günlere baktıkça anlıyorum içim geçmiş Ölüm bütünleşmiş bu ruhumla artık Hayat için aldığım kararım kesinleşmiş Zamanında fırtınayken rüzgarım dinmiş O fırtınada açık denizde yelkenim inmiş Kaç kere ölmüş bu adam kaç kez dönmüş Kimse sormaz Çağdaş Samsun'dan ne için gitmiş İçimde parça parça dostlarım ailem sevdiğim Herkesi kaybettiğimden kendimi bulamadım 3 senedir bi resmim yok içtenlikle güldüğüm Bu şehir beni yuttuğundan artık orda duramadım Elimde kalan kalem kağıt başka bi bok yok Bütün arkadaşlarım çizgi filmden çıkan pinokyo Ölmek için çok erken yaşamak için çok geç Ruhum yıllar önce boğdu kendini ardında bi not yok Günü gelince ailen de dahil herkes gidermiş O düşlerinde kurduğun bütün masallar bitermiş Dostların sırt döner düşmanın gözünü silermiş Değişmeyen tek şey değişimdir demiş bi derviş Hala nasıl ayaktayım bunca ölüm bunca kavga İçinden çıkıpta nefes almak aynı cehennem Ölenle ölünmüyor lafı tamamen iftira Çünkü kaç defa öldüğümü saymadım hiç ezelden beri Belki kalemi almam elime tekrar Bu son parçam olur dönerim dünyaya sırtımı Çünkü her yazdığımda bulutlarım yırtılırcasına Yağmur yağdırır ömrüme göremem kırkımı Zaten fazla yaşam değil niyetim Ölmek için yıllar önce kesilmişken biletim Arka fonda şarkı fazla alkol bir de jiletim Fazla zaman kalmadı tüm sevdiklerime iletin İçimde parça parça dostlarım ailem sevdiğim Herkesi kaybettiğimden kendimi bulamadım 3 senedir bi resmim yok içtenlikle güldüğüm Bu şehir beni yuttuğundan artık orda duramadım Elimde kalan kalem kağıt başka bi bok yok Bütün arkadaşlarım çizgi filmden çıkan pinokyo Ölmek için çok erken yaşamak için çok geç Ruhum yıllar önce boğdu kendini ardında bi not yok İçimde parça parça dostlarım ailem sevdiğim Herkesi kaybettiğimden kendimi bulamadım 3 senedir bi resmim yok içtenlikle güldüğüm Bu şehir beni yuttuğundan artık orda duramadım Elimde kalan kalem kağıt başka bi bok yok Bütün arkadaşlarım çizgi filmden çıkan pinokyo Ölmek için çok erken yaşamak için çok geç Ruhum yıllar önce boğdu kendini ardında bi not yok