karanlık manifesto

Kaldın tam ortasında Minnetim ve nefretin Bırakmak istemezdin Ama yaşanmaz kıldın evini Sıkıldım yalanlarla Nefret kusan krallardan Tam yirmi yıl esir düştün Tutsak oldun duvarlarda Kaparsan gözlerini Kaybolduğun bugün bile Değişir mi kendi kendine? Hiçbir b*k olmaz, hiçbir korkunç şey düzelmez Binbir hayalle uyandın, yüz milyon dertle yatarsın Savunduğum tüm fikirler anlamsız çünkü özünde Ya onlardansındır zaten, ya da hainsin gözünde Aynı topraklar üstünde yaşadığımızı farketmeden Nefret eder oldun yüzüne bakıp insanlardan Kalmak ya da gitmek sen dilediğin gibi isim ver Ama şu s*ktiğimin yerinde Dilediğim gibi yaşamama izin vermezsen eğer O zaman kusarım tüm nefretim yüzünde Ve kızgınlığımı görünce Belki benden biraz korkarsın