Son

Hiçi yuvarlıyorsun Bir anteni kurcalıyorsun Uçsuz bucaksız tornavidaların Son yoksun bırak evin isimsiz odalarıyla boğulsun Beklemekten binalar senin Beklemekten mahalleler senin Beklemekten kentler senin Son yoksun kadehler yok ki badeler olsun Şaşırmıyorsun birer kişilik alkoller Şaşırmıyorsun birer kişilik tasmalar Şaşırmıyorsun birer kişilik parklar Şaşırmıyorsun birer kişilik orgazmlar Son yoksun reçeteler dipsiz uykularda bozulsun Hiçteki birlikte eller Hiçteki birlikte hisler Hiçteki birlikte zihinler Hiçteki birlikte bedenler Son yoksun aldırma mevsimlerin iadesiz bahar uçursun Belkinin sızısı içine çekiyor seni Belkinin tedirginliği tekliyor seni Son yoksun ezilsin esir hücrelerin menzilini bulsun Piç bir delikten balıklar nefesini solusun diye denize gömülüyorsun Son yoksun ne bir kaya ne bir rüya olsun Duruyorsun bir mum içinde Uyuyorsun bir fener içinde Dumansız bedenindeki yanık kokun Cansız kıyıya sızıyorsun Hep tek bir harf susuyorsun