Sen Kocaman Çöllerde

"Gece vakti kentte kayboldum Kendimi yarı yolda buldum Telefonum yok cebimde Ve tabela da yok görünürde Sokak lambaları da yoktu ve birden İçimde ki sesi duydum Dedi ""Fikrin zırhın kişiliğin Asla güvende değil."" Bi otel yok mu bildiğin? Bi de ne bu nefret, bu kin içindeki Biriken yıllardan beri Tükenmişsin belli ki Sen git saklan korkakça Sen git saklan yıllarca E dedim insan bunca hissini Duygusunu, düşüncesini Bastırırken hiç bilmez ki Geri plana attığı arzular Birikip kalbine dolar Ta ki patlayana kadar Buna rağmen saklanır insan Sorgulanmaktansa Kaçmayı yeğler O zaman vur ardı ardına En zor sorularını sor bana Kaçacak çok yerim yok daha Sen git saklan korkakça Sen git saklan yıllarca Hiç unutmam daha on bir yaşım Dandik oyuncaklarımla Oynamaktan sıkıldım Zihnimde binlerce kelime Uçardı keyfine göre Güya kendimle laflardım Ama etrafta ne dinleyen vardı Ne anlayan dediklerimi Yel aldı kelimelerimi Kendine acıma ve travmalarla Oturduğundan karakterim Değdi harcadığım zamana Sen git saklan korkakça Sen git saklan yıllarca"