Eylül 1

Eylül 1 dışarda yağmurun gürültüsüTabiat ananın aynasında sararmış görüntüsün.Ağaçların her bu mevsim kaybettiği senken,Benim olmamanın yaşamak kadar çok değil üzüntüsü!Yine de yağmura denk üzüntümün bedeliBu bedele karşılık bir kış ayı güzüntümü ödenir?Suyun yer yüzünden alınıp bir ihanet seferi düşün.Böyle birşey var olsa tüm yapraklarımı dökerim.İnancım, bitmiyecek yağmurların kokusu.Kalbimin üstünde ondan dahada hisli dokusun.Bacaklarımı ellerimle destekleyip beş şişeninYardımıyla çıkıyorum aşk denen şu yokuşu�Zafer benim olduğunda, ödülüm sen ol�Eylül'ün başlangıcıyla, önüme sel oBacamda tüten duman, penceremde rüzgarBu rüzgardan daha şevkatli daha serin eser ol. Seni ona buna değilde sana anlatabilsem.Güneş bir parça daha sen damlatabilse!Tam karşıma düşsen konuşsak söylesem ve dinlesen.Yahut ben susup kalsam sen anlatabilsen.Eylül bereketiyle geldi yapraklarımı döktü!Her harfin toprağın altında milyonlarca köktür.Sonunda çocukluğumu kaybetmekten ürküp,Papatya bahçesinden salıncağımı söktüm.Bu dağlar seninle ilgili hiç birşey bilmiyor.Bununla doğru orantıda hiç bir ağacın ilmi yok!Orman oksijen yangının tehditindeki alâsın.Malesef hiç bir adıma oksijen dikilmiyor.Ormanları yok etmeden seni gerçekten sevemem.Bir ağaç yüzlerce kalem 20 şiir senedeİlkokuldan liseye hatta sonrasında bi sene boyuKarşılaştığım her işlemin sonucu sen ederTütünüm olmalıydı basmalıydı yaramaEmin olsam varolduğuna sıkıntıları aramamİnşallah beni hiç bir mühitte birkez bile bulamaYinede birgün vazgeçersem eğer yıkıntıları aralaHayır efendim ona ihanet derler zira gurur bunaBir kadın yok hiç olmadı bakmayın siz kuruntumaIslanan her mendil gibi inan birgün kurur budaKıskanıyorum dudaklarını içtiğin her yudum sudanDirencim tükenmeyecek mürekkepler şöleniSevgi imparatorluğunda bu en parlak dönemimİyice hantallaştım, haricen bide şuvarElim bir kagıda bir kaleme bir başıma birde sana yönelir.Aşksa eğer aşka hicvin en üst perdesindeyimBu ödül sel suyun en derin mertebesinde mi?Bunu kendime bilerek yapıyorum ve memnun halimDerdin artık derdi var o benim çünkü dert elimdesin .Yazmak değil yaşamak için muhakkaktır bilgi.En zor yamaçlardan al bu kucaklarca bitki.Ölümün kucagındayken neyi degiştirebilirsin ki?Nasılsa tüm mutluluklar kucaklarda bittiBeni sefalet hücrelerine tıktı 5 kuruşluk isminBu hücre istanbulun gecelerinden pistirHala anlamış degilim sıra benim hakkımkenNasıl oldu da başka birine bırakabildim pisti.Sırtımda lastik izleri ve acı firen sesleriBen kazanın kurbanıyım haykırışımı resmedinBagırıyorum duymuyolar ses yerini bulmuyodaYine de sen hayalimden bi anlık vazgeçmedimBu devrin hiçbir şairi benimle yarışamazBeni sevmiyo olman hariç hiçbişeyine karışamamSensizlige alışamam, sensizlige barışamamYaşamda herkes hak verir de bir kısmını tanısalarRüyalarıma aşık oldum gücünden ötürüSana aglamak zevki sefa gülürsem ölürümİlk işim seni bulmak olacak görünce günümüÇünkü bana bi tek sen yaşatabilirsin gülünecek ölümü.Gülmek ne haddime zifte döndü ciğerlerimUmrunda olduğum sürece umrumda değil diğerleriBir yer verin,ayda geçse beklerim sıkılmadanSen canım, cicim, anam, babam, balım, biraderim