Hasretine Ağıt Yaktım

Yokluğunla imtihanda bedenim, canım benim Sensizliğe sitem etmek derdi efkârım benim Zaman denen illet girmiş cemalinle arama Hasretine ağıt yakmak en büyük kârım benim Ne olurdu avucundan bir su da ben içeydim Senin ile hicret edip Medine'ye göçeydim Ensarlara komşu olup, ben de kardeş seçeydim Yokluğunla hayal kurmak en büyük kârım benim Yokluğunda ızdırapta bedende ruhum benim Varlığının maşukuyum, ilahi aşkım benim Zaman denen meçhul girmiş gözlerinle arama Gözlerimden yaşlar dökmek en büyük kârım benim Ne olurdu savaşlarda mücahidin olaydım Müşriklere kılıç çekip karşısında duraydım Ağaç gibi budanaydım, kollarında öleydim Hasretinden hayal kurmak en büyük kârım benim