Sokağın Fısıltısı [1]

[Intro] Zeytinburnu'nda bir gece daha Sokak lambaları yanıp sönüyor yalnızca Sessizlik bir zehir gibi yayılıyor [Verse 1] Annemin bakkalı kepenk indirmiş Veresiye defteri dolmuş taşmış Mahalle suskunluğa gömülmüş Pencereler karanlık, sokaklar bomboş Her köşe başında hayalet gibiyim Bu şehrin delisi ben miyim? [Chorus] Karantina günlerinde kayboldum Dört duvar arasında boğuldum Hey sokaklar, beni duyuyor musunuz? Ben buradayım, neredesiniz? Zeytinburnu uyan artık Bu sessizlik beni boğacak [Verse 2] Çocukluğumun sokağı tanınmaz halde Marketten dönen teyzeler yok artık Sadece martılar çığlık çığlığa Instagram'da story paylaşıyorum Beğeni geliyor ama boş geliyor Şu lanet olası yalnızlık bitmiyor [Bridge] Balkonda sigara, elimde telefon Mesajlar geliyor: "İyi misin oğlum?" Nasıl iyi olayım anne? Bu sokaklar benim hapishanem [Chorus] Karantina günlerinde kayboldum Dört duvar arasında boğuldum Hey sokaklar, beni duyuyor musunuz? Ben buradayım, neredesiniz? Zeytinburnu uyan artık Bu sessizlik beni boğacak [Outro] Bir gün bu sessizlik bitecek Sokaklar yine bizim olacak Ama şimdi, şu an Ben sadece kaybolmuş bir ruhum Zeytinburnu'nun boş sokaklarında Dans eden bir hayalet gibiyim