Yalnız Kalp

[Intro] Zeytinburnu'nda bir oda, duvarlar üstüme geliyor Ekranın mavi ışığı yüzümü aydınlatıyor Sensiz her gün aynı maske, aynı rutin Her nefeste özlemin kokusu var Deniz [Verse 1] Müzik sınıfında çaldığın melodiler hala kulaklarımda Instagram'da story'lerini izliyorum gizlice karanlıkta Bir kalp emojisi bile atmaya cesaretim yok Bu lanet pandemi bizi ayırdı, içim çok yorgun çok [Chorus] Ekranlar arasında kaybolduk biz Aramızda mesafeler var kilometresiz Sensiz nefes almak bile zor geliyor Bu şehir bana dar geliyor, dar geliyor [Verse 2] Ailem oturma odasında televizyon izlerken Ben odamda hayallerimle baş başayım yine Zeytinburnu'nun dar sokakları gibi sıkışık kalbim Her gece playlistinde çalan şarkılarda kendimi kaybettim [Bridge] Bir notification sesi, belki sensin diye koşuyorum Ama yine hayal kırıklığı, yine boş bir umut Bu apartman, bu oda, bu ekran Hepsi hapishane oldu, ben mahkumum [Chorus] Ekranlar arasında kaybolduk biz Aramızda mesafeler var kilometresiz Sensiz nefes almak bile zor geliyor Bu şehir bana dar geliyor, dar geliyor [Verse 3] Zoom'da derslerde gördüğüm yüzün piksel piksel Eskiden yan yana otururken şimdi uzak bir hayal Seni özlemek viral bir hastalık gibi yayılıyor içimde Bu karantina bitsin artık, bu hasret bitsin de [Outro] Her gece pencereye çıkıp yıldızlara bakıyorum Belki sen de bakıyorsundur diye umutla Zeytinburnu'nda bir oda, duvarlar üstüme geliyor Ve ben hala seni bekliyorum, hala seni arıyorum Deniz