Üniversite

Kana bulanmış sokaklarda yürürüm gündüz gece Her gölgede saklı dertler, içimde yanar hece Ailem diyor, "Başar, oku, yere düşme bak" Ama okul biter mi ki, önümde engel, arkamda saflar Depresyon kara bulut, başımda gölge gibi gezer Bazen bıkarım, kimse sormaz, "Nasıl bu yükü çeker?" Dört duvar arasında kaybolur umut, hayaller Kafam dağılır, evde tartışma, dışarıda karga salar Bağırır kafamın içi, susmaz kalbin sesi Aile baskısı, üniversite stresi Gece yarısı kabus, nefessiz her nefeste Gölge hayat sürer, aydınlık bekler geride Camdan bakınca dert, köprü altı sessiz çığlık Kimseye anlatamam, sanki duvarlarda yankı gizli Hayatım sığmaz kağıda, kalem yetmez tasvire Karanlık, güvende değilim, gözüm hep ileride Not aldım defterime, acıları papirüs gibi sarmaladım Ailem, okul, toplum, yıkılmaz kale, arada ben harab Şafak göründü mü? Yoksa gecede mi kayboldum? Tutamadım zamanı, geçmişin hatası, geleceğin umudu Belki bir gün aydınlanır, karanlıkta kalan günler Ama şimdikine yetmiyor içimdeki güç, yarım kalır dizeler Çıkmaz yollardan yol aradım, kaybolan umudu bulmak için Ailem, üniversite, depresyon... Hayat zor, neden savaş verdim?